Mustafa Alıcı - Iz.

Dinlerarası diyalog, farklı dinlere mensup insanların inançlarını ve düşüncelerini birbirlerine zorla kabul ettirme yolunu seçmeksizin eşitlik, hoşgörü, doğruluk, samimiyet, sevgi ve saygılı bir iyi niyet içinde ortak olan veya olmayan bir meselede barış, hürriyet ve açıklık atmosferinde, ötekini öğrenmek, bilmek, tanımak, dinlemek ve anlamak maksadıyla, karşılıklı konuşabilmelerini, işbirliğine gidebilmelerini, birlikte yaşayabilmelerini ve birbirlerini tecrübe edip hatta uzlaşabilmelerini sağlayan bir karşılaşmadır.
İki taraf arasında meydana gelen bir iletişim süreci olarak diyalog, bilhassa 1960"lardan itibaren öncelikle katoliklerin inisiyatifinde başlamış, yavaş yavaş diğer din mensuplarının gündemine girecek kadar genişleyerek yeni boyutlar kazanmaya devam eden bir kavram haline gelmiştir. Artık günümüzde pek çok farklı din mensubu, aralarındaki işbirliğini, güveni, birbirini anlamayı ve birlikte yaşamayı diyalog yoluyla sürdürmek ve geliştirmek istemektedir. Zira bu insanlar, birbirleriyle iyi ilişkiler kurma veya düzenleme zorunluluğunu geçmişte olduğundan da fazla hissetmektedirler.
Bu çalışma, "her iki taraf tarafından anlamlandırılan dinlerarası diyaloğun mahiyetini tespit etmek, çerçevesini çizmeye çalışmak", "her iki din mensupları arasında meydana gelen bu sürecin, sosyal ve kültürel yönünü de ihmal etmeden özellikle kutsal kitapları esas alarak ele almak" gibi temel gayelere yönelik olarak hazırlanmıştır.