Aykut Kazancıgil, pr dr - Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı.

Osmanlı tarihi, 19. yüzyıldan itibaren biri dışarıdan, diğeri içeriden olmak üzere iki paralel yorumla geldi bugünlere. Bunlardan birincisi, oryantalist söylemin kurduğu doğunun bir parçası olarak ele alıyordu Osmanlı'yı. Bu söylemde doğu donmuş, azgelişmiş, pasif, atıl olanı ve batıl karşısında daima ikincil ve geriden geleni temsil ediyordu. Diğer bakış ise içerdendi ama o da en az batıli yorum kadar silikleştiriyordu Osmanlı tarihini. İkinci bakışta, Osmanlı gerileme momentinde yakalandığı için, bir altın çağ varsayılıyor ve sonraki dönemler, hiçbir yeni gelişme gösteremediği için suçlanıp bir kenara atılıyordu.
Her iki bakışta ortak olan nokta, Osmanlı tarihinin 'içinden' nasıl göründüğünü, nasıl zengin bir entellektüel geleneği tevarüs edip geliştirdiğini ve modern döneme bu mirası ne tür çabalarla intikal ettirdiğini hiç merak etmemelidir. Oysa bu dönemlerde Osmanlı toplum ve devleti büyük dönüşümler geçirmiş ve kendisini modern şartlara başarıyla uyarlamasını bilmişti.
Prof. Dr. Aykut Kazancıgil'in Osmanlılarda Bilim ve Teknoloji adlı eseri, genellikle olmadığı iddia edilen bilim ve teknoloji alanlarındaki gelişmelerinin yanında Osmanlı devletindeki bilim ve eğitim kurumlarının vücuda getirdiği büyük bilgi birikimini derli toplu bir şekilde ve 'içeriden' bir bakışla okuyucunun önüne koymaktadır. Yazarın söylediği gibi, Osmanlıların bilim ve teknoloji alanlarındaki durmak bilmeyen çabaları olmasaydı ne imparatorluk 6 asır ayakta kalabilir, ne de Türkiye Cumhuriyetindeki bilim hayatı, bugünkü canlılığına ulaşabilirdi.