Avrupalılar, 19. yüzyılda Osmanlı Devleti'nin bünyesinde yeralan Hristiyanları, birer birer imparatorluktan kopardılar. Bunun tek istinası sayılabilecek Ermeniler de Avrupalıların kışkırtmaları sonucunda yüzlerce yıl yaşadıkları coğrafyadan uzaklaşarak, misyoner faaliyetleri ile inançlarını değiştirmeye çalışan, yabancısı oldukları Batı dünyasının topraklarında yaşamaya başladılar. Yüzlerce yılı bulan, kültürlerini ürettikleri topraklara olan hasretleri, terk etmeye neden olan olaylar zinciri, birinci diaspora neslinin gelecek nesillere miras bıraktığı yaşanan fiili durum, kimlik krizinin döl yatağı olacaktı.
Neydi bu yaşanan durum? Geride bıraktıkları geçmişleri, hayırla yad ettikleri komşuluk hatıraları, birçok Ermeni'nin anlam veremediği, ama yaşanan acı olaylar, dilini bilmedikleri kendilerine yabancı bir ülkede bulunma duygusu, diaspora kimliğinin sosyo-psikolojik alt yapısını oluşturuyordu. Tarihi olaylarda Ermenilerin bizatihi paylarının gözardı edildiği, bilinmediği veya yaşanan travmanın etkisiyle hiçe sayılan gerçek "neden buradayız?, size bu bir şey anlatmıyor mu?"sorularının etrafında çevrelenen diasporada olma nedeni olarak gördükleri Türklerin her şeyi açıkladığı gerçekliği üzerine kurgulanan bir dünya Diaspora.