Yazar eserinin ön sözünde eserini şöyle tanıtıyor:
"Kardeşlerimizin başına gelenleri ahlarla vahlarla geçiştiriyoruz. Bizde bu, alışkanlık haline geldi. Ahları, vahları duymak bile istemiyoruz, hatta bu "ah..."lardan ve "vah..."lardan nefret ediyorum. Çünkü böylelikle görevimizi yapıyoruz düşüncesine kapılıyoruz...
Evet, tarihe geçmemiş "ah"ların sahipleri saymakla bitmez.
Son Pişmanlık Fayda eder de tarihe geçmeyenlerden biri. Zaten tarih, her zulmü yazmış olsaydı, dünyaya bakacak yüzü kalmazdı.
Yazılanlardan ibret alınsaydı, İslam alemi ağlayacak duruma gelmezdi...

Ölüm ânı gelene kadar her pişmanlık gerçekten fayda eder. İnsan hiç bir şey yapamasa bile, başkasına pişmanlığını anlatır.

Son Pişmanlık Fayda Eder -Binbaşının Kızı- ismiyle çıktı. Çünkü en sevdiğim, adeta ruhumun kitabı, malesef umduğum kadar gitmedi. Okuyanların öve öve bitiremedikleri kitap neden gitmedi, gençlere, her ırkın gençlerine, alevilere sünnilere neden ulaşmadı?!

İmza günlerinde takip ettim, birincisi kapaktan kaybediyor. Kapağın ilgi çeken hiç bir yönü yok. İsmine bazı insanlar son pişmanlığı okuyunca devamını da kendi uydurup "etmez." diyor. Son Pişmanlık Fayda Eder isimli kitap, Son Pişmanlık Fayda Etmez oluyor. Evet son pişmanlık fayda etmez de var ama o konu ölüm anını kast ediyor, halbuki benim kastım başka... Yansıtılan başka... Kapakta değişti. Bundan sonra ne olur durumu bilmem. Binbaşının Kızı ve ya göbek adı Son Pişmanlık Fayda Eder benim en sevdiğim romanlarımdan biri. Ben kitaplarını kutsar gibi her kitabının harika olduğunu söyleyenlere şaşarım. Bir yazarın her kitabı harika olmaz.

Fakat kişi bazan yazarken harika bir kitap yazmayı ister ama isteklerle sonuçlar bazen aynı olmayabiliyor. Şimdi gelelim Son Pişmanlık Fayda Eder yada yeni ismiyle Bin Başının Kızı Kürdo"nun yazılış hikayesine...

1988"de Halepçe katliamında Türkiye"ye sığınanlar arasında Binbaşının kızı da vardı. Onun hayat hikayesini dinlediğimde "Ben bu konuyu roman yapmazsam ölürüm." dedim. O tarihe kadar, duyduğum gördüğüm, izlediğim filmlerde dahil, bu en ilginç bir hayat hikayesiydi. Gerçekten ucunda ölüm olacağını bilsem inanın caiz ise ölümüne yazardım.

İşte hikayesi bu.
Biraz ipucu ver diyorsanız. Ölümüne yazılan kitapları ipuçları boğar. Tek kelime ile şunu söyleyeyim, bu kitabı yazmayı bana nasib ettiği için Rabbime binlerce kez şükürler olsun, derim sık sık.
Unutmadan bir şey daha söyleyeyim. Her romanım için yüzlerce tebrik gelmiştir, şu işe bakınki, göz bebeğim Binbaşının Kızı Kürdo veya Son Pişmanlık Fayda Eder"den sadece çok az mektup aldım. Mektupun birinde şu ibare vardı. "Ömrümde bu kadar güzel kitap okumadım. Ayrıca Saddam"ın sonunu yıllar öncesinden görmüşsünüz sizi tebrik ediyorum.".
Ben göremezdim, Saddam"ın yaptıkları fiilleri gösterdi. Sonra Türk genci diye sevdiğine verilmeyen kürt kızın acısı... Yalnız kadının dramı ve çok ilginç olaylar örgüsü...